مشکل کنونی بشر نه کمبود امکانات است نه کمبود علم، در واقع ما در عصر قحطی علم و امکانات قرار نداریم اما جهان بین اللملی بشدت دچار قحطی انسانیت شده !
وقتی عرصه بین المللی را خوب نگاه می کنم احساس این را دارم که دنیای ما چقدر در حسرت انسانهای الهی است !
بشر کنونی مثل خانواده ثروتمندی را می ماند که هر چه پول و امکانات بخواهند در یک طرفه العینی برایش فراهم است اما همچنان در حسرت روابط عاطفی یا عاشقانه نسبت به یکدیگرند.
در ادبیات عمومی مردم این ضرب المثل رایج است که پول خوشبختی نمی اورد.
در عرصه بین المللی هم ، این حکم جریان دارد که هیچ قانونی ولو بشری ترین حقوق جهانی متضمن سعادت آدمها نیست ، هیچ امکاناتی متضمن سعادت ادم ها نیست...