تمدن و نفت ۳۵دلاری
به بعضی از آدم ها باید گفت؛ ای آدم خوش خیال، و اگر کمی واقع بین باشیم باید به آنان بگوییم؛ ای آدم بی خیال! کجای کاری؟ اصلا حواست هست کجایی و داری چی میگی!!!؟؟؟
دو باور و دو رویکرد
رویکرد اول
گاهی اوقات دین اسلام را تنها مجموعه ای از الفاظ و اصطلاحات میدانیم، یعنی با الفاظ توحید، نبوت، امامت،عدل وامثالهم اشنا می شویم و اگر کسی از ما بپرسد که توحید یعنی چه!؟ فورا می گوییم، توحید یعنی یگانگی خدا، یعنی خداوند واحد است،شریکی ندارد،قادرعالم و مختار است و...
یا اگر از ما بپرسند بنا بر کدام آیه و روایت نماز واجب است!؟ فورا کتاب قرآن را باز می کنیم و این ایه را نشانش می دهیم... اقیموا الصلوه... و دقیقه ها و بلکه ساعت ها در تفسیر این آیه، برایش وقت میگذاریم و سعی می کنیم به تمام شبهات او پاسخ صحیحی بدهیم
خلاصه اینکه در این نوع باور، دین اسلام یعنی مجموعه ای از الفاظ و اصطلاحات و هر کسی دامنه حفظ الفاظ و اصطلاحات دینی اش بیشتر باشد، قطعا در محوریت مسایل دین قرار خواهد گرفت، در این باور، مردم فکر میکنند هر کسی فصیح تر الفاظ دین را بکار برد و یا در شرح و تفسیر الفاظ دین تواناتر از دیگران باشد، قطعا می تواند بر مسند مرجعیت فکری و اعتقادی مردم بنشیند و سخن ها بگوید!!!!!
در این رویکرد، تمام همت مراکز دینی آنست که الفاظ دین را در جامعه پخش و مردم را با آن اشنا کنند، جوانان مشغول آموختن این الفاظ ها باشند و حفظ این الفاظ ها را بنوعی سعادت از جانب خدا بدانند و خود را متدین تر از سایر جلوه نمایند.
در این رویکرد، الفاظ دینی تنها در محصور لفظ میمانند و سعادت حضور در میدان عمل را ندارند، فتامل!
رویکرد دوم
دین اسلام یعنی یک نظام فکری و عملی، دینی که برای عزتمندی مسلمین در عرصه اقتصادی برنامه و غیرت دارد، دینی که نگاه توحیدی و استعانت از پروردگار در تمامی مراحل زندگی فردی و اجتماعی مسلمین نمود دارد، به معنای دیگر ، دین اسلام دین برنامه ها و چشم اندازها جهت تعالی فردی، اجتماعی دنیا و آخرت مسلمانان !
در این رویکرد، دین تنها الفاظ نیست، دین محصور در بازی الفاظ نیست، دین در این رویکرد، یعنی حرکت، حیات و تعالی، یعنی نه گفتن به تمامی مکتب های فکری، اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی طاغوتی، دین در این رویکرد یعنی ناتوان بودن در تحمل شرک در زمینه های اقتصادی و اجتماعی،
در این رویکرد، ادمهایی در مرجعیت دینی قرار میگیرند که نظام باوری و سبک زندگی آنان حقیقتا دینی و مورد تایید دین باشد، سبک زندگی(در مسایل اقتصاد،اجتماعی،فرهنگی) نشانگر دینی بودن یا نبودن افراد است ، نه حفظ الفاظ !
بنا بر درکم؛ این دین می تواند ما را از پستی ها و پلشتی ها و تنبلی ها بدر آورد و مسیرهای جدید پیشرفت را جلوی پای جوامع مسلمین قرار دهد!
دین انسان را نسبت به تمامی مسایل مهم و ضروری حساس می کند، دین دغدغه افرین است، دین غیرت افرین است، خوشا بر جامعه ایی که غیرت دینی دارد!
غیرت دینی به ما می گوید؛
چرا اقتصاد مسلمانان اینقدر ضعیف و درهم شکسته است!؟
چرا اولین پله تعالی ما(اقتصاد اسلامی) اینقدر خراب و ویران است!؟
چرا روش صحیح استفاده از منابع خدادادی را نمیدانیم!؟
چرا سایه شوم و مرگ آور بیکاری بر زندگی بسیاری از ما سایه انداخته است!؟
چرا با وجود این همه منابع طبیعی و انسانی، کشور ما دچار فقر شدید، بیکاری فراگیر و اسراف بی چون و چرا دچار گشته است!؟
شما فرض کنید
اگر متدینیین ما، تنها در این فکر باشند که نماز خویش را در مسجد به جماعت بخوانند و هیچ دغدغه ایی و دل نگرانی نسبت به اقتصاد متکی بر کفر نداشته باشند، در اینجا می توان گفت: این نوع نمازها می توانند همان مصداق ایه شریفه باشد که می فرماید... ویل للمصلین... وای بر نمازگزاران
مگر می شود بدون اقتصاد اسلامی، نماز صحیح خواند!!؟
فرض کنیم
لباس روحانی مسجد ما، ساخت کشور عزیز چین !!! باشد، همان کشوری که پدر صاحب بچه تولیدکنندگان داخلی را در آورد و همه انها را به خاک سیاه نشاند!!، وقتی روحانی مسجد ما در تهیه لباسش متوجه نیست که با خرید کالای خارجی موجب تقویت اقتصاد کفر است، چگونه میتواند با الفاظ و سخنرانی اش ، با تفسیر احادیث و قرانش به اقامه دین الهی بپردازد!؟! چگونه می تواند در تعالی جامعه اسلامی موثر باشد!؟!
وقتی من طلبه در خرید لباس، حمایت از بازار مسلمین را فراموش میکنم و بی اهمیت میدانم، قطعا بازاریان جامعه ما در عرصه اقتصادی، تعالیم دین را بفراموشی می سپارند
..... مثال من از طلبه و روحانی، مشتی نمونه خروار است، همه ما، همه مسلمانان، همه کسانی که باوجدان بودن را دوست دارند، در این مثال قرار میگیرند..
امان از مسلمانی من و امثال من، که دین را فقط در الفاظ و اصطلاحات خلاصه کردیم، انگار نه انگار دین اسلام یک جهان بینی است، یک برنامه مدون تکا مل حیات بشری است، یک نقشه تعالی دنیؤی و اخروی است، یک فرهنگ است...
نفت ۳۵دلار شد
اما به هیچ جای ما برنخورد!!!
شاید حرفم اشتباه باشد اما با رصد فعلی برنامه اقتصادی کشور ، می توانم بگوییم
برای ما، اقتصاد متکی به منابع طبیعی، اقتصاد ذلت،تنبلی و مفت خوری است.
باور کن اگر کسی دلش به حال من که« آرمان خویش را باتوجه به اقتصاد متکی به نفت ترسیم کرده ام»، اگر بسوزد، باید به او حق بدهم.
ترسیم آرمان با متکی به اقتصاد نفتی، همان خوش خیالی یا بی خیالی است، این دیگر آرمان نیست، بلکه توهم است، توهمی نشات گرفته از تنبلی، بی خبری !!!
پس، اسلام تنها لفظ نیست، باور است، فرهنگ است، دین داران ما کسانی اند که علاوه بر آشنایی با الفاظ دینی، فرهنگ و سبک زندگی و فکری آنان دینی است، این نوع متدینین، راه گشا هستند، موجب عزتمندی مسلمین می شوند والا متدینین محصور در الفاظ، عامل بدبختی و عقب ماندگی ما هستند، لعنت بر این جماعت که از اسلام فقط لفظش را گرفته اند، نقش این جماعت در جامعه همان نقش چاله چوله های جاده هاست که مانع سرعت ما هستند، همانند سرعت گیر، سرعت پیشرفت جامعه را گرفته و میگیرند!!!
چه باید کرد؟!!!؟
....
به امید خدا ادامه دارد....
....
آغوش خود را برای پذیرش نقدشما باز نموده ام
...
محمد امین💌